MARDİNİN İKLİMİ,YERŞEKİLLERİ VE GEÇİM KAYNAKLARI

Mardin

İklim ve Bitki Örtüsü

Mardin ilinin iklimi Kara iklimi ile Akdeniz iklimi arasında bir geçiş iklimi özelliğini gösterir. Yazlar sıcak ve kışlar soğuk geçer. Kar yağışlı gün sayısı 10 günü ve sıfırın altında gün sayısı 60 günü geçmez. Senenin 100 güne yakını 30°C’nin üstündedir. Senelik yağış ortalaması 713 mm’dir. 

Bitki örtüsü: İl topraklarında genel olarak “Bozkır” görünümü hâkimdir. Dağ yamaçları ve vâdilerde meşe ormanlarına rastlanır. Orman ve fundalık saha il topraklarının % 15’ini geçmez. Ekili ve dikili sahalar % 40, çayır ve mer’alar % 38’dir. Nusaybin ve Savur’da geniş kavaklık alanlar mevcuttur.                                                                                                 MARDİN‎ > ‎Mardinin tarihçesi‎ > ‎

YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ

En küçük coğrafi bölge olan Güneydoğu Anadolu Bölgesi iki bölüme ayrılmıştır. Bunlar, Orta Fırat Bölümü ve Dicle Bölümü’dür. Bölgeyi bölümlere ayıran sınır Karacadağ volkan konisinden geçer. Bölgede yükseltisi fazla olmayan ova ve platolar geniş yer kaplarlar.

Bölgenin kuzey kesiminde Toros dağ sırasının güney yamaçları ile birlikte ikinci bir kıvrımlı dağ kuşağı uzanır. Bölgenin ortasında 1938 m yükseltiye sahip sönmüş Karacadağ Volkanı yer alır. Bölgenin batısında ise Gaziantep Platosu üzerinde yükselen “Kartal Dağları önemli yükseklik ,yapar .

Karadağ’ın batısında Harran, Ceylanpınar ve Birecik ovaları yer alır. Dicle nehri ve kollarının toplandığı Diyarbakır Havzası geniş olmayan ancak çok verimli bir ovaya sahiptir.

Karacadağ’ın batısındaki Şanlıurfa, Gaziantep, Adıyaman platoları Fırat ve kolları tarafından derin bir şekilde yarılmıştır. Karacadağ’ın doğusu ise daha engebeli bir yapı gösterir. Bu bölümün güneyinde Mardin-Midyat Eşiği yer alır.

Bölgenin iki önemli akarsuyundan biri olan Fırat, kaynağını Doğu Anadolu Bölgesi’nden alır. Bölgede ise Toroslar’dan gelen Kahta ve Karadağ’dan gelen küçük akarsularla beslenir. Güneydoğu Toroslar’ın güneye bakan yamaçlarından birçok kol halinde çıkan Dicle Nehri ise bölgenin diğer önemli akarsuyudur. Her iki akarsu da Basra Körfezi’ne sularını boşaltırlar.

Bölgede doğal oluşumlu göl yoktur. Ancak Fırat ve Dicle üzerinde kurulmuş baraj gölleri bulunmaktadır. Bölgenin ve ülkenin en büyük baraj gölü olan Atatürk Barajı bu bölge sınırları içindedir.

                                                                                                             MARDİN HAKKINDA GENEL BİLGİ                                                                       Şehrin kesme taş işçiliğiyle yapılan evleri dikkat çekmektedir. Süryani ve Ermeni mimarisinin tipik örnekleri olan bu evler ve İslam mimarisinin oluşturduğu cami ve medreselerle Mardinin açık hava müzesi görünümü tamamlanmaktadır.Fırat ve Dicle nehirleri arasında Mezopotamya bölgesinde, tarih boyunca pek çok medeniyet yerleşmiştir. Bir dağın tepesinde kurulmuş olan Mardin, Yukarı Mezopotamya'nın en eski şehirlerinden biridir.M.Ö.4500' den başlayarak Arami Süryani Arami/Süryani Subari, Sümer, Akad, Babil, Mitanniler, Asur, Pers, Bizans, Araplar, Selçuklu, Artuklu,Osmanlı hakimiyetine girmiştir.Mardin, mimari, etnografik, arkeolojik, tarihi ve görsel değerleri ile zamanın durduğu izlenimini veren Güneydoğunun şiirsel kentlerinden biridir.Mardin'de, farklı dini inanışlar paralelinde, sanatsal açıdan da tarihi değeri olan camiler, türbeler, kiliseler, manastır ve benzeri dini eserler barındırmaktadır. Mardin, İpek Yolu güzergahında olup, 5 han ve kervansaray mevcuttur.

Güneydoğu Anadolu Bölgesinin Yukarı Mezopotamya havzasında bulunan Mardin, güneyinde Suriye, doğusunda Şırnak ve Siirt, kuzeyindeDiyarbakır ve Batman, batıda Şanlıurfa ile çevrilidir.Mardin dağlarının, Mazıdağı, Derik, Midyat, Savur ve Nusaybin yörelerine sokulan yüksek kesimlerinde, Meşe ağaçlarından oluşan topluluklara rastlanır.İklim olarak Akdeniz iklimi ile karasal iklimin ortak özelliklerine sahiptir. Yazları çok sıcak ve kurak, kışları ise yağışlı ve soğuktur.

                              GÜNEYDOĞUDA GEÇİM KAYNAKLARİ                                                               TARIM ve HAYVANCILIK: 

Bölgenin ekonomisi önemli ölçüde tarıma dayanmaktadır. Ekili dikili toprakların oranı Türkiye ortalamasının üzerindedir. Kurak olmasına rağmen ekili dikili toprakların fazla olmasının nedeni yerşekilleri ile ilgilidir. Ayrıca toprakları da verimlidir. Bölgede hayvancılık en az tarım kadar önemlidir. Koyun ve keçi gibi yarı kurak iklim şartlarına uyan küçükbaş hayvanlar beslenir. hayvancılıkla geçinen insanların çoğu göçebedir.Bunlar yazın yüksek yerlere  Karacadağ'a ve Toros'lara ürünleri ile çıkarlar  kışı da bölgenin daha sıcak olan düzlüklerinde ve havzalarında geçirirler. Bölgede bölümlere göre yetiştirilen tarım ürünleri şunlardır ; 

Orta Fırat Bölümü :Mercimek tahıl pamuk tütün yerfıstığı  antepfıstığı üzüm zeytin


Dicle Bölümü : Tahıl mercimek pamuk karpuz antepfıstığı  Toros dağlarının eteklerinde sebze ve meyve ekimi yapılmaktadır. 



MADENLER ve SANAYİ : Güneydoğu Anadolu bölgesinde çıkarılan en önemli yer altı zenginliği petroldür. Buradan çıkarılan petrol ülke ihtiyacının yaklaşık% 7'sini karşılamaktadır. Bölümlere göre çıkarılan madenler şunlardır ;


Orta Fırat Bölümü : Adıyaman - Kahta : petrol


Dicle Bölümü : 
Siirt  Batman : petrol 
Mardin(Mazıdağı) : Fosfat 
Cizre Silopi : Linyit


bölgede sanayi ileri durumda değildir. Var olan fabrikaların büyük bir bölümü petrol ve tarım ürünlerinin işlenmesine dayanır. Orta Fırat bölümünde sanayi daha ileridir. Bölümlere göre sanayi kollarının dağılımı şu şekildedir.


Orta Fırat Bölümü : Gaziantep : Dokumabesinçimentomadeni eşya tarım aletleribitkisel yağsabundeterjan ve içki


Dicle Bölümü : DiyarbakırSiirtMardin :Halı ve kilim dokumacılığı Diyarbakır : Dokuma ve içki Siirt : Battaniye Batman : Rafineri